RODZAJ Dionaea Muchołówka Kategoria CITES: 1 gatunek w załączniku II Monotypowy rodzaj obejmujący tylko jeden gatunek rośliny mięsożernej z rodziny rosiczkowatych (Droseraceae) występującej na południowym-wschodzie USA. Dionaea muscipula Muchołówka amerykańska Kategoria CITES: załącznik II Opis: Jest to bardzo charakterystyczna, niska roślina mięsożerna, wytwarzająca rozetkę liści, z których każdy tworzy zieloną lub czerwonobrązową, dwuklapową pułapkę umieszczoną na nieco spłaszczonym łączniku. Pułapka posiada ząbkowany brzeg i kilka włosków czuciowych na wewnętrznej stronie. Muchołówka wytwarza 3-10 białych pięciopłatkowych kwiatów o średnicy 2,5 cm. 
Siewki muchołówki 
Dojrzała roślina Zastosowanie i handel: Roślina bardzo poszukiwana ze względu na dziwny wygląd i łowienie owadów, często uprawiana jako ciekawostka. Może być łatwo rozmnażana. Corocznie w handlu znajduje się ponad milion roślin. Występowanie i zagrożenia: Gatunek występuje na wschodzie USA, na wybrzeżu południowo-wschodniej Karoliny Północnej i przylegających częściach Karoliny Południowej. Jest zagrożony przez nadmierny zbiór i niszczenie stanowisk. RODZAJ Nepenthes Dzbanecznik Kategoria CITES: 2 gatunki w załączniku I, 68 w załączniku II Rodzina grupująca w większości epifityczne byliny i rośliny zdrewniałe (pnącza). Jej przedstawicieli spotkać można w tropikach, w rejonie Półwyspu Indochińskiego, na Madagaskarze, wyspach Archipelagu Sundajskiego oraz Północnej Australii. Większość gatunków występuje w wilgotnych dżunglach do wysokości ponad 2500 m n.p.m. Liście dzbaneczników są naprzeciwległe, owalne lub lancetowate. Na końcach wytwarzają wąsy zakończone tworami podobnymi do dzbanka lub kolby, zaopatrzonymi w wieczko. Twory te służą jako pułapki na owady, są zwykle kontrastowo zabarwione np. żółtawo, w czerwone plamy, co służy wabieniu zwierząt. Gatunki dzbaneczników cenione są przez kolekcjonerów jako ciekawostka botaniczna, można rozmnażać je za pomocą sadzonek. Mogą być przewożone w postaci całych roślin lub niewielkich fragmentów łodygi.  
Siewki dzbanecznika Dojrzała roślina Nepenthes khasiana Dzbanecznik assamski Kategoria CITES: załącznik I Opis: Jest to pnącze o długości do 10 m, posiadające zielone dzbanki o lekkich czerwonawych przebarwieniach. Dzbanki wytwarzane są w dwóch postaciach: położone niżej, o 7-18 cm długości, mają węższy wlot i są zagięte ku podstawie, dzbanki wytwarzane wyżej są cylindryczne, lekko rozszerzone ku podstawie i dorastają do 20 cm długości.  Nepenthes khasiana | Zastosowanie i handel: Jest to najbardziej wytrzymały i najłatwiejszy w uprawie gatunek dzbanecznika. W handlu sprzedawany w postaci młodych roślin. Występowanie i zagrożenia: Występuje w Khasi Hills w Assamie, w północno- wschodnich Indiach. Jest to jedyny gatunek Nepentheswystępujący w Indiach. |
Nepenthes rajah Dzbanecznik wielkodzbankowy Kategoria CITES: załącznik I Opis: Jest to zimozielona roślina o ciemnozielonych liściach długości 20-45 cm i szerokości 15 cm, z jaśniejszym spodem. Każdy z liści wykształca na końcu blaszki wąs, niektóre z wąsów wykształcają duże dzbanki zaopatrzone w dużą, zakrzywioną pokrywkę. Dzbanki mogą różnić się kolorem. Spotykane są dzbanki zielone z czerwonymi plamami, czerwone lub fioletowawe na zewnątrz i zielonkawe, ciemno nakrapiane w środku. Roślina posiada dwa typy dzbanków: wytwarzane w dolnej części rośliny są okrągłe, mają 15-35 cm długości i 10-18 cm średnicy; dzbanki wytwarzane w górnych częściach są dłuższe i węższe.  
Roślina w naturze Fragment młodego liścia Zastosowanie i handel: Największy z dzbaneczników. Trudny i rzadki w uprawie. Występowanie i zagrożenia: Występuje w Sabah na Mount Kinabalu w wilgotnych lasach, zwykle blisko wodospadów, jest rzadki w naturze. Zagrożony przez zbiór i handel. RODZAJ Sarracenia Kapturnica Kategoria CITES: 3 gatunki w załączniku I, pozostałe gatunki w załączniku II Rodzaj skupiający 8 gatunków roślin mięsożernych, występujących na wschodzie Ameryki Północnej, posiadających charakterystyczne pułapkowe liście. Sarracenia alabamensis ssp. alabamensis Kapturnica alabamska = S. rubra ssp. alabamensis Kategoria CITES: załącznik I Opis: Niewysoka roślina wytwarzająca rozgałęzione kłącza oraz liście pułapkowe zaopatrzone w duży, zwieńczający liść kaptur. Liście pułapkowe są wytwarzane wczesną wiosną. Młode liście są zielone z czerwonymi znaczeniami, mają długość 17-50 cm. Liście stopniowo rozszerzają się od wąskiej podstawy do gardzieli. Pułapki wytwarzane latem są wzniesione, żółtozielone, mają długość 70 cm. W górnej części mają charakterystyczny wzór z kontrastowych, żywoczerwonych żyłek. Pęd kwiatowy osiąga 25-55 cm wysokości. 
Sarracenia alabamensis ssp. alabamensis Zastosowanie i handel: Kapturnica ta rzadko występuje w handlu. Jest poszukiwana przez kolekcjonerów roślin mięsożernych. Występowanie i zagrożenia: Zasięg tego bardzo rzadkiego, ustępującego gatunku ograniczony jest do środkowej Alabamy (USA). Rośliny rosną na podmokłych glebach. Są zagrożone przez zbieranie i niszczenie stanowisk. Sarracenia jonesii Kapturnica Jonesa = S. rubra ssp. jonesii Kategoria CITES: załącznik I Opis: Jest byliną wytwarzającą liście pułapkowe o długości 50-65 cm. Posiadają one szeroki kaptur i często maja czerwone żyłkowanie na zewnętrznej ściance. Kwiaty o słodkim zapachu, mają ponad 5 cm średnicy, są intensywnie czerwone. Zastosowanie i handel: Podobnie jak inne kapturnice cieszy się zainteresowaniem kolekcjonerów roślin mięsożernych, szczególnie ze względu na rzadkość występowania. Występowanie i zagrożenia: Rośnie na wschodzie USA, w górach Północnej Karoliny, na bagnach. Jest zagrożona przez niszczenie stanowisk naturalnych i nadmierny zbiór. Gatunek bliski wytępienia. Sarracenia oreophila Kapturnica górska Kategoria CITES: załącznik I Opis: Wytwarza wąskie, wzniesione liście pułapkowe dorastające do 60 cm wysokości, żółtozielonkawe, czerwieniejące w miarę upływu czasu. Kwiaty mają żółtozielonkawe płatki i słodki zapach. W odróżnieniu od innych kapturnic, traci liście pułapkowe na zimę. 
Sarracenia oreophila Zastosowanie i handel: Jest rzadko spotykana w handlu. Cieszy się zainteresowaniem kolekcjonerów ze względu na rzadkość i trudność w uprawie. Jest mniej atrakcyjna niż inne kapturnice. Występowanie i zagrożenia: Gatunek występuje w północno-wschodniej Alabamie, południowo-zachodniej Karolinie Północnej; jedno stanowisko znajduje się w Georgii. Kapturnica górska zagrożona jest przez zbieraczy, osuszanie stanowisk, prace urbanistyczne, plantacje leśne i rolnictwo. W USA uważana jest za gatunek zagrożony.
| 
